Ucuz kahramanlarımız vardır...
Bazen kendilerini tutamaz ve nüfusun bir milyona çıkarılması gerektiğini söylerler...
Nüfusu yukarılara çekmek kolaydır...
Fakat; önemli olan o insanlara gerekli hizmetleri verebilmektir...
İnsanca yaşamalarına olanak sağlayacak önlemleri alabilmektir...
Sağlık ve eğitim sorunlarını çözebilmek herşeyden önemlidir...
Ne var ki; mevcut insanların sorunları dahi çözülemiyor...
Bırakın göçmen olanları...
Bu topraklar üzerinde doğan, büyüyen insanların önemli bir kısmı dahi artık açlık sınırında yaşıyor...
İlacını alamayan yaşlılar vardır...
Çocuğuna aşısını yaptıramayan anaların yüreği kan ağlıyor...
Öyle evler vardır ki; mutfağında sadece ekmek, zeytin, belki bazı baklagil çeşitlerini bulabilirsiniz...
Ya da birkaç paket makarna...
Devleti yönetenler, meclis çatısı altında saatlerce konuşanlar, bunların farkında mı acaba?..
Büyük bir çoğunluğu değildir...
Öyleyse onları birilerinin harekete geçirmesi gerekir...
Ülkemizin tüm bölgelerinden gelen haberler hiç de sevindirici değildir...
Mutlu olduğunu söyleyenlerin sayısı parmakla gösterilecek kadar azdır...
KIBRIS muhabirlerinin ‘çat kapı’ habercilik yöntemiyle ortaya çıkardıkları yaşam öyküleri bizleri çok üzüyor...
Çaresizlik içinde kalmış insanların anlattıklarını okudukça yüreğimiz sızlıyor...
Yayınlamaya başladığımız ‘vatandaş görüşlerinde’ en ufak bir abartı, en ufak bir ekleme yoktur...
Acılı insanların yaşantılarını görüntüleyen muhabirlerimizin de yüreği sızlıyor...
Karşılaştıkları manzaraları anlatmakta zorlanıyorlar...
“Durumun bu kadar kötü olduğunu biz de tahmin etmiyorduk” diyorlar...
Ama gerçekler işte böyledir...
“Ateş düştüğü yeri yakar” derler...
Evine çekilen ve sosyal yaşamdan uzaklaşan insanların yaşamlarını öğrenebilmek için, kapalı kapıların açılması gerekiyor...
Çaldığınız kapı açıldığında ve içeri girdiğinizde gerçek durumu gözlerinizle görebilirsiniz...
KIBRIS’ın bu tarihi hizmetini, devlet ve hükümet yetkililerinin iyi değerlendirmelerini diliyoruz...
Birçok bakanlıkta ve dairede atıl vaziyette yüzlerce kamu görevlisi, üst kademe yöneticiliği yapmış, hükümet değişince de kenara itilmiş müşavirler vardır...
Çalışkan, fedakar ve yaratıcı olanları bir çatı altında toplayıp, milletvekili ve üst düzey bürokratların da içinde olacağı bir komitede görevlendirmek ve sorunlu olan insanlara yardım konusunda ‘yetkilendirmek’ önemlidir...
Kapı kapı dolaşıp, insanlara para dağıtılmasını önermiyorum...
Ancak; hastaneye gidemeyen insanlara doktor hizmeti sunmak, çocukları aşılamak, harçlık bulamadığı için okulu terk eden öğrencilere burs bağlamak, aç olanlara da yemek dağıtmak bir insanlık gereğidir...
Devlet bunun için vardır...
Devlet, vatandaşlarını ve oturma izni verdiği insanları kucaklamalıdır...