Rum dostlarımızın Paskalya Bayramı. 1975’te Türkiye’den gelen gemide benim annem babam, tüm ailem de vardı…Dipkarpaz’a yerleştiler. O günden beri Türk ve Rumlar olarak birlikte büyüdük.
Biz onların bayramlarını kutladık, onlar da bizim bayramlarımızda bizi sevgiyle karşıladılar. Bayram sofralarında ekmek paylaştık, düğünlerinde oynadık, cenazelerinde birlikte ağladık.
Kiliseye de gittik, Camiye de…
Evet, bölünmüş bir adada yaşıyoruz. Haritalarda çizilen çizgilerle, dikenli tellerle, nöbetlerle… Ama kalplerimiz bölünmedi. Komşuluğumuz, insanlığımız, paylaştığımız değerler hâlâ bir arada.
Bu topraklarda büyüyen her çocuk, barışın, dostluğun ve birlikte yaşamanın mümkün olduğunu görsün istiyorum.
Paskalya Bayramı kutlu olsun. Barış ve birlikte yaşama umudu hiç solmasın.
