Oyun kavramı vardı sokaklarda
Eskiden,
Komşularımız anne rolünde,
Aynı tabaktan yer
Aynı bardaktan
Kana kana su içerdik,
Harçlığımız kaldırımlarda
Kimse dokunmazdı
Ne garip,
Sokaklarımız ev kadar güvenli,
İnsanlar sıcacık...
Ne kaldı eskiden!
Evlerimizde güven yok
İnsanlarımız buz...
Kavga anları barıştırılır
Ne polis,
Ne de zabıt gerekti,
Ah ne keyifliydi
Misket oynamak,
Çiğnenmiş ekmek basılırdı
Yaralarımıza,
İnadına devam ederken oyuna
Acı hissi nedir bilinmezdi,
Ne kaldı eskiden!
Ne parklarda oynayan çocuk,
Ne de lüks evlerde yaşayan biz...
Ruhsuz sokaklar,
Ruhsuz yapay insanlarla
Yanlızlıklarımızla
Polyanacılık oynar olduk...
- - - -