Tüm o vaadlerle sarmalanmış
Kendi köşemde mırıldanarak
Uykuya dalıyorum...
Artık kendi kendime ağlamıyorum,
Bedenim yorgun düşmüş
Hisler yoldan sapmış durumda,
Silinecek gözyaşı yerine
Sadece boş sayfalarla dolu günlükler...
Kendi köşemde mırıldanarak,
Tüm yalanları yakıyorum,
Hayalleri, nefreti ve
Tüm acıları...
Öfkem hüküm sürerken
Hepsini ateşe veriyorum,
Maskeli baloda yıpranmış vaziyette
Köşemde umursanmadığımı bilerek
Mırıldanıyorum...
Herşey yanana kadar
Öfkem hüküm sürerken,
Ateşe vermeye devam ediyorum,
Hepsinin yok oluşunu izleyerek...
Yalanlar, nefret, hayaller ve
Tüm acılar
Yok olana dek...