Geçtiğimiz günlerde bir arkadaş arayarak günübirlik Brüksel’e gitmek isteyip istemediğimi sordu. Son haftalarda ülke gündeminden uzak kalmış biri olarak, “hayırdır ne alaka” cevabını verdim. Arkadaşımın bana aktardığı bilgi rum tarafının protesto edileceğiydi. Tabi sonradan işin gerçeğini daha detaylı bir şekilde öğrenmem, bu gezi hakkındaki düşüncemi değiştirmedi.
On yıl önce yaşanan olaylar, zamanın siyasetçilerinin duyarsızlığı, çözüm masasında kaçmaları, ardına ise Rumların Kıbrıs Cumhuriyeti’ni tek taraflı temsiliyetleri ile AB üyesi olmalarının ardından yaşananları bir düşündüğümde, hala daha varlığımızı ispatlama gibi basit şeylerle uğraştığımız için şaşırıyorum. Kıbrıs’ta Kıbrıs Türk Toplumu’nun varlığını zaten zamanında yapılan eylemler, dünya basınında manşet olmuş mitinglerimizle yeterince duyurduk. Çözümsüzlük politikacılarının ardından değişen siyasetçilerimizin çözüm için çabaları her ne kadar olumsuz bir şekilde sonuçlanmış olsa da tüm dünya Kıbrıs’ta bizim de var olduğumuzun farkına varmıştı.
Hayalet kıyafetleri ile Brüksel sokaklarında protesto yerine daha çarpıcı bir eylem yapılabilirdi. Mesela bu üç yüz kişi ya da daha büyük bir topluluk, protesto amacı ile “Biz kendimizin iradesi olmayan bir cumhuriyetin pasaportunu ve vatandaşlığını istemiyoruz” diyerek, pasaport ve kimlik yakma eylemi yapsa daha çarpıcı olurdu. T.C. Pasaportu ile seyahat etmenin günden güne kolaylaştığı bu zamanda, Kıbrıs Cumhuriyeti pasaportunu ne yapacaklar değil mi?. Tabi Brüksel’e böyle kolayca gidemeyeceklerdi o ayrı mesele.
En üzücüsü ise ülke çok daha önemli konularla çalkalanırken, ülke insanı açken, evine ekmek götüremezken, Lefkoşa’da yapılan eylemlerde kimler bu insanlara destek vermek amacıyla yollara düşüyor?. Ben eminim ki bu üç yüz arkadaşımız içerisinde belki beş on kişi çıkabilir. Lefkoşa her gün eylem, grev ve protestolara tanık olan bir şehir ne de olsa. Brüksel’de eylem yapmak her Kıbrıslı’ya nasip olmaz. Hatta gün gelir Lefkoşa’da eylem yapanlara, “siz çıkarlarınız için protesto ve grevler yaparken, biz Brüksel’de ülke çıkarları için mücadele ediyorduk” derlerse şaşırmayın.