Ekonominin güneye kaymadığını iddia eden bakanlarımıza bir öneri sunacağım. Hem de seçmenleriyle daha yakın temas kurabilecekleri bir Güney Lefkoşa yolculuğu öneriyorum.
Arabalarıyla Kermiya Kapısı’ndan geçmek için bir girişimde bulunsunlar. Herkesin çektiği işkenceyi hissederken, yan arabalardan sinirli ve mutsuz bakışları takip ederek vatandaşın duygularını okumayı denesinler.
Ara bölgeden geçerken, güneydeki görevlilerin sayıca azlığından dolayı duran trafikte, kapıya yakın markete yürüyerek geçen, çoğunluğu yaşlıdan oluşan kişilerle yüz yüze gelmemeye özen göstersinler ki, bu utancı yaşamasınlar!
Lefkoşa’nın en pahalı marketine özellikle gitmelerini tavsiye ederim. Çünkü en çok seçmenlerini orada göreceklerdir. Kuzeydeki marketlerden daha çok seçmenin raflar arasındaki konuşmalarına tanıklık ederek alışveriş yapabilirler.
Et, peynir, kahve gibi herkesin bildiği ürünlerin çok fazlasının kuzeydekilerinden ucuz olduğunu gözlemlerken bir de daha pahalı sebzenin de tercih edildiğini gördüklerinde şaşırmasınlar. Çünkü yarattıkları sisteme güvensizlikten dolayı sebze ve meyveyi bile pahalı olmasına rağmen güneyden tercih edenlerin sayısı az değildir.
Bir de kuruyemiş almalarını tavsiye ederim. Ki kuzeyde satılanların ne kadar eski olduğunu tatarken anlayacaklar. Vatandaşlarının ne kadar kötü ürünlerle beslenmek zorunda kaldığını görebileceklerdir.
Market yorgunluğunu atmak için bir hamburger yemelerini tavsiye ederim. İnanılmaz bir tanıdık göreceklerini garanti veririm. Seçmenleriyle iyi bir iletişim ortamı mevcuttur. Sadece bir defasında park yerindeki 16 aracın 13’ünün kuzeyden geçtiğini gözlemlediğimi de not etmek isterim.
Gıda ürünlerini örnekledim. Ayakkabı, elektronik eşya, mutfak aletlerine da bakmak isterlerse durumun farklı olmadığını belirtmek yerinde olacak.
Şok olmamaları için de bazı ipuçları vermem gerekiyor. Büyük alışveriş merkezlerinde gezerken kendilerini hiç yabancı hissetmeyecekler. Partili arkadaşları, parti meclisi üyeleri, belediye başkanı hatta milletvekili arkadaşlarını alışveriş yaparken göreceklerdir. Ben her defasında görüyorum, ama yadırgamıyorum.
Bu yazının amacı Güney’in reklamını yapmak değil. Ama tüm gerçekler ortadayken, bizi uyduruk rakamlarla kandırmaya çalışanlara bazı örnekler sunmak istedim. Böyle bir yolculuk yapma cesaretinde olan bir bakanımıza ben de eşlik etmek isterim.
Bir yıl önce, Kuzeydeki marketler Kıbrıslı Rumlarla dolup taşarken, bizdeki hayat pahalılığının yükü o kadar ağırlaştı ki şimdi güneydeki marketlerin ucuz ürün sayısında ciddi bir artış oluştu.
Maliye’de tükenen paraya kaynak yaratmak için yine vatandaşın cebine el uzatılarak günü kurtarmakla ekonomi yönetilmeyeceği gibi boş boş demeçlerle artık hiç inandırıcı olmadıklarını da bilmeleri gerekir. Tek gaye alım gücünü artırmak olmalıdır...