Ebeveynlik, büyük sorumluluklar ve zorluklar barındıran karmaşık bir yolculuktur. Bu yolculuğun da asla sonu yoktur. Evlatlarımıza ölene kadar şefkat, huzur, güven ve sağlıkla bakmakla yükümlüyüz. Bizlerin bu hayattaki en güzel projelerimizdir çocuklarımız. Her şeyleri ile bire bir bizler onları inşa ediyoruz. Sağlıklı bireyler olarak, çocuklarımıza en güzel bakımı vermek ve onları sağlıklı birer birey olarak hayata hazırlamak en birinci görevimizdir.
Lakin bazen istisnalar olabiliyor. Sorunlu ebeveynler çocuklarına zarar verebiliyor. Bu zarar sadece çocuğa değil aynı zamanda toplumsal sağlığımızı ve güvenimizi de etkileyen çok üzücü ve bir o kadar da kabul edilemez eylemlerdir. Bazen eğitim ve bilinç eksikliği ile yanlış tutum ve davranışlar ile , çocuklara zarar vermekten çekinmeyen hasta insanlar var olabiliyor. Sana muhtaç olan gücü olmayan, savunmasız bir çocuğa saldırmak akıl alınır ve kabul edilir değildir.
Hiç bir mazeret ve sorun, bu şekilde çocuğuna zarar verme , canına kast etme ve canını yakma hakkını kimseye vermez. Sorunsal bir ruh ve hal içerisinde olduğuna sığınarak bu hakkı kendine bulanlara en ağır ve emsal cezalar uygulanmalıdır. Kaç tane daha çocuğumuz ölümle burun burna gelecek? Kaç tane daha savunmasız küçük bireyler bir takım iğrenç ve insanlık dışı davranışlara maruz kalacak? Bugün evimizde beslediğimiz canlılara bırakın vurmayı , yüksek sesle konuşmazken, bir çocuğa ölümü hissettirmek nasıl bir “ANNE” ilktir .
Geçmişte ülkemizi sarsan “ÇOCUK” cinayetleri ile günlerce kendimize gelemedik. Hala konusu geçtiği zaman, aynı dehşet ile düşünüyoruz o günleri. İnsanlar artık bir şeylere sığınarak, büyük suçlar işlemeye başladı. Sarhoştum, kendimde değildim, stresliydim bla bla bla diyerek başkalarının canlarına kast etmekten, taciz ve istismar etmekten çekinmiyorlar. Ağır çok ağır cezalar ile yargılanıp toplumdan ve çocukların hayatlarından bu insanları uzak tutmak gerekiyor. Toplumun içinde bulduğu durum göz önüne alınarak, psikolojik destek ve yardımlar hatta eğitimler ile bu suçların sıfırlanması gerekiyor. Özellikle de çocuk koruma önlemlerinin artırılması elzem oldu.
9 yaşında savunmasız bir çocuğa, yaşattığı korku, canına kast, psikolojik baskı ve geleceğini yıkan sözüm ona ANNE’ye. Sahip olduğun ve kendi canından kanından olan bu yavruya yaptığını, umarım yargımız adaletin en iyi şekilde yerine gelinmesi için , daha bir hakkaniyetli düşünerek gıyabi kararı vereceğine inanıyorum. Şahsen kendi adıma bu tür olayları görmek ve duymakla kendimi çok kötü hissetmekle birlikte , yaşadığım ülkede bunların çoğalmasından büyük endişe duyuyorum diyebilirim.
Cinnet anı, psikolojik sorunlar, ekonomik sıkıntılar, babaya duyulan öfke, ailevi problemler, eğitimsizlik , sağlıksızlık ve bunlar gibi bir çok faktör bir ÇOCUĞA bir İNSAN’a zarar verme hakkını vermiyor ve bu nedenler geçerli değildir. Hatta bu nedenleri Sayan tüm hastaları dakika dinlemeden en etkili ve ağır cezalar ile uzaklaştırmalı her yerden.
SANA GELİNCE, SÖZÜM ONA “ANNE”ye
BURADAN SANA SÖYLENECEK ONCA ŞEY VAR AMA GEL GÖR Kİ, İNSANİ DUYGULARDAN YOKSUN BİR VARLIĞA GRAM HARACAYACAK HARFİM BİLE YOK.
TOPLUM VE YARGI OLARAK SENİ AFFETMEYECEĞİZ.
DOKUNMAYIN ARTIK ÇOCUKLARIMIZA…